Terug in Arnhem waren we op tijd voor het Rijnfestijn. Vast onderdeel daarvan is het Nederlands Kampioenschap Levende Beelden, dat om duistere redenen Living Statues wordt genoemd. Maar goed.
Deze creatie was heel speciaal, maar de eerlijkheid gebiedt het ons te vertellen, dat we niet met bijzondere aandacht voor deze menselijke beeldhouwwerken hiernaartoe waren gekomen. Eigenlijk hadden we de stad helemaal niet in gewild. We hadden thuis lekkere hapjes en zagen ons eigenlijk een middagje genesteld op de bank, met een lekker glaasje.
Nou, dat glaasje kwam er inderdaad, maar dan bij de Spring, waar ze, speciaal voor deze dag, een grote schotel met Italiaanse hapjes hadden klaargemaakt. Nou, daar zegt bw14 geen nee tegen.
Netzomin als de dalmatiër, die niet meer bij ons tafeltjes was weg te slaan. Tot de hapjes op waren.
In Haagse Bluf – het winkelgebied dat door zijn mengeling van klassieke en moderne bouw zowel bejubeld als verguisd wordt – ontdekten we, tegenover Kaldi, dit podium. We waren er vaker voorbij gelopen, maar toen was het waarschijnlijk ingeklapt geweest. Nu was het open en werd gebruikt.
De parkeergarage aan de Zwolsestraat.
We zijn in Scheveningen naar The Sound of Music geweest. De musical die als nogal overbodige ondertitel De Musical voert.
Nu het einde van de meteorologische zomer nadert (en het warmterecord waarschijnlijk nèt niet zal worden gebroken), wordt het tijd om eens de insecten van deze zomer te evalueren.
Gisteren hebben we gebbq’d bij onze overbuurvrouw. Nee, niet T, waar ik eerder over heb geschreven, maar Gaby.
Als je denkt dat bw14 een Tupperware-Party organiseert met een kopje koffie en een plakje cake, dan zit je d’r flink naast. Ik zal je vertellen wat we deden
bw14 